قرارداد سهام‌داران توافقی است که روابط بین سهامداران یک شرکت را سازماندهی می‌کند. این قرارداد یک منبع با ارزش برای هر شرکت محسوب می‌شود، چرا که اساس رفتار سهام‌داران با یکدیگر و با مالکان شرکت را برنامه‌ریزی می‌کند.

ضرورت قرارداد سهام‌داران

مهم‌ترین جنبه قرارداد سهام‌داران، تعیین حدود انتظارات افراد است. این قرارداد اگر به درستی تنظیم شده باشد قواعد مشخصی برای تنظیم روابط بین سهامداران خواهد داشت و همچنین خطوط روشنی برای نحوه اداره و مدیریت شرکت ترسیم خواهد کرد. یک قرارداد سهام‌داران همچنین می‌تواند وسیله خوبی درزمان حل اختلاف باشد. اگر اختلافی بروز کند، هم برای داوری و هم برای ختم سریع و کم هزینه اختلاف مورد استفاده قرار گیرد. این قرارداد می‌تواند نحوه رای گیری بین سهام‌داران را تعیین نماید. این موضوع مهمی است چون بدون وجود قرارداد و توافق، قانون به سهام‌داران اجازه می‌دهد به هر نحو که به صلاح‌شان است رای دهند. کارکرد دیگر قرارداد سهام‌داران، کنترل این موضوع است که چه افرادی همچنان سهام‌دار محسوب می‌شوند و همچنین ایجاد محدودیت برای ورود سهامداران جدید به شرکت است. این موضوع برای شرکت‌های کوچک اهمیت زیادی دارد.بنابراین جهت مشاوره برای ثبت شرکت در انتاریو با ما تماس بگیرید.

چه چیزی در قرارداد سهام‌داران وجود دارد؟

هیچ الزام از پیش تعیین شده‌ای برای یک قرارداد سهام‌داران وجود ندارد. قرارداد سهام‌داران یک سند انعطاف پذیر است که بر اساس نیازهای هر شرکت (بزرگ یا کوچک) قابل تغییر می‌باشد. البته یک سری شروط اساسی وجود دارند که بدون توجه به اندازه شرکت، باید در این قراردادها، گنجانده شوند. خطاب قرارداد سهام‌داران با مدیریت شرکت است. قوانین و مقررات به مدیران قدرت اداره شرکت را می‌دهند. این قدرت می‌تواند توسط قرارداد سهام‌داران محدود شود و به سهام‌داران اطمینان دهد که در تصمیم‌گیری‌ و یا حداقل در هیئت اجرایی مشارکت دارند. این قرارداد همچنین می‌تواند از حقوق سهامداران اقلیت حمایت کند و همان قدرتی را که سهامداران اکثریت از طریق قانون دریافت می‌کنند به آنان ‌بدهد.
یک قرارداد سهام‌داران، به امور سرمایه‌گذاری هم می‌پردازد. قانون هیچ سهامداری را مجبور به سرمایه‌گذاری در شرکت نمی‌کند. بنابراین در شرکت‌ها و به خصوص شرکت‌های کوچک خیلی مهم است که قرارداد سهام‌داران در خصوص نحوه سرمایه‌گذاری سهامداران تعیین تکلیف کند.
مهم است که در قراردادهای سهام‌داران به بحث نقل و انتقال سهام نیز پرداخته شود. قانون به سهامداران اجازه می‌دهد سهم خود را آزادانه به هر شخصی منتقل کنند ولی این موضوع در شرکت‌های کوچک که تنها چند سهامدار دارند، می‌تواند مشکل ساز شود. در این صورت، ایجاد محدودیت برای انتقال سهام در قرارداد سهام‌داران ضروری است. ایجاد این محدودیت به چند شکل ممکن است که دو روش زیر، از عمومی‌ترین آن‌ها می‌باشند: اول برای هر نقل و انتقال باید تاییدیه هیئت مدیره اخذ شود و دوم پیشنهاد انتقال و فروش سهام با همان قیمت که قرار است به خریدار خارجی ارایه شود، ابتدا به سایر شرکا ارایه شود.
مهم‌ترین شرطی که در این قرارداد باید گنجانده شود شرط خرید- فروش است. بر اساس این شرط به سایر سهام‌داران اجازه داده می‌شود تا در صورت بروز شرایط خاص سهام دیگران را بخرند. این شرایط خاص عبارت است از مرگ، ناتوانی در پرداخت دیون، ناتوانی جسمی، بازنشستگی، و یا خروج اختیاری از شرکت. شرایط پیش‌بینی شده در قرارداد باید شامل نحوه ارزیابی ارزش سهام هم باشد.
هر چه در قراردادهای سهام‌داران، شرایط توافقی بیشتری جایگزین مواردی شود که در قانون تعیین تکلیف شده، باید قرارداد بهتری تنظیم شود. اجرای یک قرارداد ضعیف، ممکن است عواقب جدی و نتایج بسیار بدتری نسبت به زمانی که هیچ گونه قراردادی وجود ندارد، برای سهامداران داشته باشد. با توجه به اهمیت و ارزشی که قراردادهای سهام‌داران دارند، بهتر است با صرف زمان مناسب، ابتدا نسبت به ارزیابی و برآورد نیازهای شرکت و سپس تنظیم قراردادی که بر پایه اعتماد و اطمینان بین سهامداران باشد، اقدام شود. چنین قراردادی، وقت سهامداران را به جای پرداختن به مشکلات سازمانی، برای تمرکز بر انجام فعالیت‌های موفق تجاری حفظ خواهد کرد.


این مقاله صرفاً به منظور اطلاع رسانی بوده و یک توصیه حقوقی نمی‌باشد. لطفا برای دریافت اطلاعات بیشتر با آقای علی‌ احمری مقدم با شماره 2895976700 تماس حاصل بفرمایید.

نویسنده: علی احمری مقدم
شماره تماس: 2895976700